zurück

Wenn´t Pingsten es
van Heinrich Wienke

Wenn´t Pngsten es, wenn´t Pingsten es,
denn kruig eck nügge Scheoh,
un lögget iuse Hönner geot,
eun buntet Kleud doteo.

Wenn´t Pingsten es, denn sing eck frauh,
os olle Mekens deot.
Och, wenn de Mamme Stiuten bäckt,
wat schmeckt de Pingsten geot.

Niu goh eck jümmer heumleck bleos
met Nowers Korlken iut.
Wenn´t Pngsten es, wenn´t Pingsten es,
dänn sin eck suine Briut.

Wal froijjet mui dat nügge Kleid,
de Stiuten un den Scheoh,
doch höchter kloppt dat Herten mui
an Pingstan morgens freoh.

Dann es muin Kamerfenster groin,
eun Meubaum steuht dovör.
Wenn´t Pngsten es, wenn´t Pingsten es,
wenn´t bleos eurst Pingsten wör!

 

Wenn´s Pfingsten ist    von Heinrich Wienke

Wenn´s Pfingsten ist, wenn´s Pfingsten ist,
Dann krieg ich neue Schuhe,
und legen unsere Hühner gut,
ein buntes Kleid dazu.

Wenn´s Pfingsten ist, dann bin ich froh,
wie es alle Menschen tun.
Och, wenn die Mama Stuten backt,
was schmeckt der Pfingsten gut.

Nun geh ich immer heimlich nur
mit Nachbars Karlchen aus.
Wenn´s Pfingsten ist, wenn´s Pfingsten ist,
dann bin ich seine Braut.

Wohl freut mich das neue Kleid,
der Stuten und die Schuhe,
doch höher klopft das Herz mir
an Pfingsten morgens früh.

Dann ist mein Kammerfenster grün,
ein Maibaum steht davor.
Wenn´s Pfingsten ist, wenn´s Pfingsten ist,
wenn´s bloß erst Pfingsten wär!

 

Startseite

Vorwort

Lektionen

weitere Texte,
auch für Kinder


Wörterbuch

Grammatik

Bekannte Wörter

Plattdeutsche Ecken

Lippische Lieder

Erinnerungen an Joseph Plaut

Lippische Sprüche

Fundgrube

Autoren

Links

Impressum
und Datenschutz